εξεζητημένος — η, ο (μτχ. παθ. παρακμ. τού εκζητώ) 1. ο επιτηδευμένος 2. ο προσποιητός, ο αφύσικος … Dictionary of Greek
εξεζητημένος — η, ο επίρρ. α που γίνεται ή λέγεται με εκζήτηση, προσποιητός, αφύσικος: Εξεζητημένοι τρόποι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
απερίεργος — ἀπερίεργος, ον (AM) 1. (για πρόσωπα κ. πράγματα) ο μη εξεζητημένος, απέριττος, λιτός 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἀπερίεργον η απλότητα, η αφέλεια … Dictionary of Greek
δασκαλισμός — ο 1. νοοτροπία ή συμπεριφορά που αρμόζει σε στενοκέφαλο ή σχολαστικό δάσκαλο 2. εξεζητημένος αρχαϊσμός στη γλώσσα, συχνά εσφαλμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < (δι) δάσκαλος + ισμός*. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Εστία] … Dictionary of Greek
εκβιάζω — (AM ἐκβιάζω) αναγκάζω με τη βία κάποιον να κάνει κάτι νεοελλ. 1. περνώ από έναν τόπο απωθώντας τον εχθρό («εκβιάζω τα στενά») 2. πετυχαίνω κάτι με εκβιαστικά μέσα («εκβιάζω τη μετάθεσή μου») 3. χρησιμοποιώ εκβιαστικά μέσα αρχ. 1. διώχνω,… … Dictionary of Greek
εκζητώ — ( έω) (AM ἐκζητῶ) αναζητώ, ζητώ να βρω νεοελλ. 1. αναζητώ κάτι ασυνήθιστο για να τό χρησιμοποιήσω 2. (μτχ. παθ. παρακμ.) εξεζητημένος επιτηδευμένος, προσποιητός αρχ. μσν. επιθυμώ μσν. 1. παρακαλώ 2. επιδιώκω, γυρεύω αρχ. 1. ζητώ την απόδοση… … Dictionary of Greek
επιτηδευμένος — η, ο (Α ἐπιτετηδευμένος, η, ον) (μτχ. παθ. παρακμ. τού επιτηδεύω ως επίθ.) νεοελλ. αυτός που γίνεται με επιτήδευση*, με εκζήτηση, προσποιητός, πλαστός, εξεζητημένος αρχ. επιμελής, επιδέξιος. επίρρ... επιτηδευμένα (Α ἐπιτηδευμένως) νεοελλ.… … Dictionary of Greek
λεπτεπίλεπτος — η, ο (AM λεπτεπίλεπτος, ον) υπερβολικά λεπτός, ισχνός, λεπτότατος νεοελλ. 1. πολύ ευαίσθητος, ασκληραγώγητος, λεπτοφυής, ευπρόσβλητος σε ασθένειες 2. εξεζητημένος στους τρόπους, στην περιβολή και στην εμφάνιση ή σχολαστικός τηρητής τής… … Dictionary of Greek
λεπτοκαμωμένος — η, ο 1. λεπτός, ισχνός, αδύνατος, λεπτεπίλεπτος 2. αυτός που έχει ασθενική κράση, φιλάσθενος 3. φτειαγμένος με λεπτότητα, λεπτοδουλεμένος 4. εξεζητημένος στους τρόπους και στην εμφάνιση … Dictionary of Greek
σοφιστικέ — ο, η, το, Ν (άκλ. επίθ.) (ξεν. τ.) 1. επιτηδευμένος, εξεζητημένος 2. μυστηριώδης («σοφιστικέ ύφος») 3. (για συσκευή ή μηχάνημα) πολύπλοκος 4. (για πρόσ.) (με ειρων. σημ.) διανοούμενος, κουλτουριάρης. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ.… … Dictionary of Greek